Son yıllarda ulusal ve uluslarası akademik, siyasi ve ekonomi çevrelerinde kamusal, sosyal ve ekonomik politikaları belirleme sürecinde stratejik arastırmalar oldukça önemli bir yer tutmaya baslamıstır. Üniversiteler, kamu kurulusları, siyasi partiler ve is çevreleri verimliliklerini ve üretim kapasitelerini artırmayı hedef alan kısa, orta ve uzun vadeli planlama çalısmalarını “stratejik arastırma” adı altında yürütmektedirler. Bu kurum ve kurulusların stratejik arastırmaları planlama ve program gelistirme aracı olarak da kullanıldıgı görülmektedir.

Bunun yanı sıra stratejik arastırmalar “Think Tank” adı verilen düsünce örgütleri yada sivil toplum kurulusları tarafından üretilen, belirli bir ekonomik, askeri veya siyasi grubunun yada ideolojik sistemin varolma sürecini ve etkinligini arttırmayı amaçlayan raporlar olarak da kullanılmaktadırlar...

Bu çalısmanın amacı, ilkögretim okulu ögrencilerinin Avrupa Birligi (AB) imajını belirlemektir. Bu amaçla, Türkiye’nin az gelismis ve gelismis bölgelerindeki 15 il merkezinde bulunan mevcut devlet ve özel ilkögretim okullarının, sekizinci sınıflarında ögrenim gören, toplam 894 ögrenciye anket uygulanmıstır. Toplanan veriler, yüzde, frekans ve kay-kare teknigi ile analiz edilmistir. Elde edilen bulgulara göre, ilkögretim ögrencileri, Türkiye’nin AB’ye girmesini büyük oranda desteklemekte; ancak, bunun gerçeklesme olasılıgını düsük görmektedirler. Bu ögrencilerin büyük bölümü, AB’yi daha yakından tanımak istemekte ve AB ile ilgili okulda ders olmasını arzu etmektedir. İlkögretim ögrencileri, Avrupalılarla birlikte yasamaya açık olup, bu ülkelerde egitim alma fikrine sıcak bakmaktadırlar. Ögretim programı ve ders kitaplarında AB’ye yeterince yer verilmedigi için, ilkögretim ögrencileri, AB ile ilgili bilgileri, çogunlukla televizyondan ögrenmektedir. AB denilince, ögrencilerin aklına gelen ilk seyler, sırayla zenginlik-refah, daha iyi egitim olanakları ve demokrasi-insan haklarıdır. Arastırma bulgularına göre ögrenciler, AB’nin temel degerlerini büyük oranda desteklemektedir. İlkögretim ögrencileri tarafından en çok tanınan AB üyesi ülkeler, sırayla Almanya, Fransa ve İngiltere’dir. Arastırmaya katılan ögrenciler, Türkiye’nin AB’ye giremedigi takdirde, Türk-İslam ülkeleriyle birlikte olması gerektigi yönünde görüs bildirmislerdir.

Son yıllarda, felsefeciler, ilgilerinin önemli bir bölümünü, 1960’lı yıllarda dogmus entelektüel bir hareket olan postmodernizme yönlendirmislerdir. Sanat, felsefe, feminizm, elestiri, dilbilim, antropoloji, psikanaliz, psikoloji, sosyoloji, teoloji gibi pek çok alanda köklere sahip olan anılan hareketin temel savı, nesnel ve saltık dogrulugun yadsınması düsüncesinde odaklanır; çünkü postmodernizm, dogrulugu toplumsal ve dilsel yapılarla iliskili hale getirmektedir. Bu haliyle, postmodernizm özde genis bir alanı içine alan düsünsel harekettir, zira, kendi aralarında görüs birligi olmayan, farklı ilgi alanlarına sahip pek çok yazarın düsüncelerini kapsamaktadır. Bu makale, postmodernizmin dayandıgı kimi temel dayanakları saptayarak tartısma konusu yapmak ve egitim bilimi ve egitim felsefesi üzerindeki kimi olası etkilerine dikkat çekmek üzerinedir.

Bu arastırma, ilkögretim okulu ögretmenlerinin sınıf yönetimine iliskin tutum ve davranıslarının yönetim kuram ve yaklasımlarından hangilerine daha yakın oldugunu, ögretmenlerin sınıf yönetimine iliskin eylemlerini yönlendiren ve bu eylemlerin niteligini belirleyen paradigmaları belirlemeyi ve degistirmeyi amaçlayan bir çalısmadır. Arastırma deneysel bir çalısmadır. Arastırmada ön test-son test kontrol gruplu desen kullanılmıstır. Arastırma sonucunda elde edilen bulgulardan hareketle ilkögretim okulu ögretmenlerinin, sınıf yönetiminde sergiledikleri tutum ve davranıslarının yakın oldugu kuram ve yaklasımların ilk sırasında Klasik Kuram, nformasyon Kuramı, Z Kuramı ile Toplumsal Açık Sistem Kuramı, ikinci sırasında Toplam Kalite Yönetimi, Amaçlara Göre Yönetim ve nsan Kaynakları Yönetimi, üçüncü sırasında ise Postmodern Yaklasım ile Kaos Kuramı yer almaktadır. Bundan hareketle çalısma kapsamındaki ögretmenlerin, yönetim kuram ve yaklasımları egitiminin basında tek bir paradigmaya sahip olmadıkları, çalısma kapsamına alınan paradigmaların hepsinden yararlandıkları ancak Postmodernist Yaklasım ile Kaos Kuramına mesafeli durdukları söylenebilir. Ayrıca yönetim kuram ve yaklasımları egitiminin bitiminde ve iki aylık izleme dönemi sonrasında, deney grubundaki ögretmenlerin kuramsal yönelimlerinde alt boyutlardan Klasik Kuram ve Postmodern Yaklasım boyutlarında anlamlı degismeler görülmüstür. Yukarıda özetlenen bulgulardan yola çıkılarak, ögretmenlerin sınıf yönetimi paradigmalarının degistirilebilecegi söylenebilir.