Original article | Educational Policy Analysis and Strategic Research 2006, Vol. 1(1) 27-48
Hasan AYDIN
pp. 27 - 48 | Manu. Number: epasr.2006.003
Published online: January 01, 2006 | Number of Views: 656 | Number of Download: 1232
Abstract
Son yıllarda, felsefeciler, ilgilerinin önemli bir bölümünü, 1960’lı yıllarda dogmus entelektüel bir hareket olan postmodernizme yönlendirmislerdir. Sanat, felsefe, feminizm, elestiri, dilbilim, antropoloji, psikanaliz, psikoloji, sosyoloji, teoloji gibi pek çok alanda köklere sahip olan anılan hareketin temel savı, nesnel ve saltık dogrulugun yadsınması düsüncesinde odaklanır; çünkü postmodernizm, dogrulugu toplumsal ve dilsel yapılarla iliskili hale getirmektedir. Bu haliyle, postmodernizm özde genis bir alanı içine alan düsünsel harekettir, zira, kendi aralarında görüs birligi olmayan, farklı ilgi alanlarına sahip pek çok yazarın düsüncelerini kapsamaktadır. Bu makale, postmodernizmin dayandıgı kimi temel dayanakları saptayarak tartısma konusu yapmak ve egitim bilimi ve egitim felsefesi üzerindeki kimi olası etkilerine dikkat çekmek üzerinedir.
Keywords: Postmodernizm, eğitimbilim, eğitim felsefesi, postmodernist ilkeler, eğitim
How to Cite this Article? |
---|
APA 6th edition Harvard Chicago 16th edition |