International Association of Educators   |  ISSN: 1949-4270   |  e-ISSN: 1949-4289

Original article | Educational Policy Analysis and Strategic Research 2021, Vol. 16(1) 48-60

Development of Group Dynamics Scale (Gds): Validity and Reliability Study

Muhammed Zincirli & Yeşim Demir

pp. 48 - 60   |  DOI: https://doi.org/10.29329/epasr.2020.334.3   |  Manu. Number: MANU-2101-26-0006.R1

Published online: March 24, 2021  |   Number of Views: 193  |  Number of Download: 824


Abstract

We developed a scale to assess teachers’ perceptions of group dynamics in schools. The sample consisted of 995 teachers from five public schools affiliated with the Ministry of National Education, Turkey. Construct validity was determined using an exploratory factor analysis (EFA) and a confirmatory factor analysis (CFA). The EFA results revealed a one-factor structure that accounted for 44% of the total variance. The CFA results indicated acceptable goodness of fit indices for the one-factor group dynamics scale (GDS) model. Criterion validity was determined using the scale of organizational silence (SOS) and the person-organization fit scale (POFS). The results showed that the GDS was positively correlated with POFS and negatively correlated with SOS. Reliability was measured on three different samples. The GDS had a Cronbach’s alpha (α: internal consistency coefficient) of .88 to .89. Reliability was also analyzed using the test-retest method. The results showed that the GDS had an acceptable reliability coefficient. These results indicated that the GDS was a reliable measure. The “upper and lower 27 percent rule” and corrected item-total correlation coefficients were used for item analysis. The former revealed acceptable results for all three samples, while the latter revealed significant t-test results for all items. All these results indicate that the GDS is a valid and reliable measure.

Keywords: Group Dynamics, Scale Development, Validity, Reliability


How to Cite this Article?

APA 6th edition
Zincirli, M. & Demir, Y. (2021). Development of Group Dynamics Scale (Gds): Validity and Reliability Study . Educational Policy Analysis and Strategic Research, 16(1), 48-60. doi: 10.29329/epasr.2020.334.3

Harvard
Zincirli, M. and Demir, Y. (2021). Development of Group Dynamics Scale (Gds): Validity and Reliability Study . Educational Policy Analysis and Strategic Research, 16(1), pp. 48-60.

Chicago 16th edition
Zincirli, Muhammed and Yesim Demir (2021). "Development of Group Dynamics Scale (Gds): Validity and Reliability Study ". Educational Policy Analysis and Strategic Research 16 (1):48-60. doi:10.29329/epasr.2020.334.3.

References
  1. Acar, D. (2014). Çalışanlarda örgütsel vatandaşlık davranışı ve motivasyonun işten ayrılma niyetine ve iş tatminine etkileri ve bir araştırma (Unpublished master’s thesis). Beykent University Institute of Social Sciences Business Management Department. [Google Scholar]
  2. Aksu, M. B. (1996). İnsan ilişkilerinde bir boyut: Grup davranışı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 2 (3), 311-328. [Google Scholar]
  3. Alparslan, A.M. (2010). Örgütsel sessizlik iklimi ve işgören sessizlik davranışları arasındaki etkileşim: mehmet akif ersoy üniversitesi öğretim elemanları üzerinde bir araştırma. (Unpublished master’s thesis). Süleymen Demirel University Institute of Social Sciences. [Google Scholar]
  4. Aumann, K. A. (2007). Being a Stranger in a Strange Land: The Relationship between Person-Organizastion Fit on Work Related and Broad Cultural Value Dimensions and Outcomes Related to Expatriastes' Success, Columbia University, PreQuest Information and Learning Company  [Google Scholar]
  5. Brinsfield, C. T. (2009). Employee silence: Investigation of dimensionality, development of measures, and examination of related factors (Doctoral dissertation), The Ohio State University. [Google Scholar]
  6. Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (7. Baskı). Pegem Akademi Yayınları.  [Google Scholar]
  7. Can, A. (2013). Quantitative data analysis with SPSS. Pegem Academy. [Google Scholar]
  8. Çetin, M. Ö. & Yaman, E. (2004). Kaliteli okulda etkin yönetim anlayışının bir göstergesi: takım çalışmaları. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 19, 43-54. [Google Scholar]
  9. Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Pegem Yayıncılık. [Google Scholar]
  10. Çöklü, E. Y. (1994). Grup dinamiği ve halkla ilişkilerdeki yeri. Marmara İletişim Dergisi 5, 223-226. [Google Scholar]
  11. Dereli, B. & Cengiz, D. (2011). İnsan kaynakları yönetiminde grup, grup dinamiği kavramları ve grup dinamiğinin ölçülmesi üzerine uygulama örneği. Öneri Dergisi, 9(35), 35-43. [Google Scholar]
  12. Dyne, L. V., Ang, S., & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392. [Google Scholar]
  13. Eren, E.  (2006). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, Dokuzuncu Baskı, Beta Yayıncılık.  [Google Scholar]
  14. Field, A. (2006). Research Methods II: Reliability Analysis, Sage Publications. [Google Scholar]
  15. Gerrig, R. J. & Zimbardo, P. G. (2012). Psikoloji ve Yaşam - Psikolojiye Giriş. (Çev: G. Sarı). (19. Baskı). Nobel Akademi Yayıncılık.  [Google Scholar]
  16. Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural equation modeling: a multidisciplinary journal, 6(1), 1-55. [Google Scholar]
  17. Hutcheson, G. D. & Sofroniou, N. (1999). The multivariate social scientist: ıntroductory statistics using generalized linear models. Sage Publications. [Google Scholar]
  18. Kalaycı, Ş. (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım. [Google Scholar]
  19. Kline, P. (1994). An Easy Guide To Factor Analysis, Routledge. [Google Scholar]
  20. Türk Dil Kurumu. (2019). "Türk dil kurumu sözlükleri." Erişim Adresi: https://sozluk. gov. tr [Google Scholar]
  21. Külebi, A. (1990). Grup dinamiği eğitimi. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1), 15-31. [Google Scholar]
  22. Özdemir, M. (2018). Data analysis methods: Quantitative and qualitative data analysis. Kadir Beycioğlu, Niyazi Özer & Yaşar Kondakçı (Editors), Research in educational management (133-167). Pegem Academy. [Google Scholar]
  23. Piasentin, K. A. (2007). How do employees conceptualize fit? Development of a multidimensional measure of subjective person-organization fit (Unpublished doctoral dissertation). University of Calgary, Alberta. [Google Scholar]
  24. Pohlmann, J. T. (2004). Use and Interpretation of factor analysis in The Journal of Educational Research: 1992-2002. The Journal of Educational Research, 98(1), 14-23 [Google Scholar]
  25. Savcı M, & Aysan F. (2016). Relationship between impulsivity, social media usage and loneliness. Educational Process: International Journal, 5(2):106-115. doi:10.12973/edupij.2016.52.2. [Google Scholar] [Crossref] 
  26. Savcı M, Ercengiz M. & Aysan F. (2018). Ergenlerde Sosyal Medya Bozukluğu Ölçeğinin Türkçe Uyarlaması. Arch Neuropsychiatry; 55:XXXX. https://doi.org/10.5152/npa.2017.19285 [Google Scholar] [Crossref] 
  27. Sümer, N. (2000). Yapısal Eşitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek Uygulamalar [Yapısal Eşitlik Modellemesi: Temel Kavramlar ve Uygulamalar]. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49–74. [Google Scholar]
  28. Şeker, H. & Gençdoğan, B. (2014). Psikolojide ve eğitimde ölçme aracı geliştirme. Nobel Yayıncılık  [Google Scholar]
  29. Şekerci, M. & Aypay, A. (2009). İlköğretim okulu yöneticilerinin yönetim becerileri ile grup etkililiği arasındaki ilişki. Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi, 57(57), 133-160. [Google Scholar]
  30. Şencan H. (2005). Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenirlik ve Geçerlik. Seçkin Yayıncılık. [Google Scholar]
  31. Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (1996). Using multivariate statistics. New York: HarperCollins.  [Google Scholar]
  32. Tavşancıl, E. (2010). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. (4. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım. [Google Scholar]
  33. Tezbaşaran, A. A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme klavuzu. Türk Psikologlar Derneği. [Google Scholar]
  34. Ulutaş, M., Kalkan, A. & Bozkurt, Çetinkaya, Ö. (2015). Birey-örgüt uyumunun iş doyumu ve örgüte bağlılık üzerine etkisi. İş, Güç Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 17(1), 141-160 [Google Scholar]
  35. Vilela, B. B., González, J. A. V., & Ferrín, P. F. (2008). Person–organization fit, OCB and performance appraisal: Evidence from matched supervisor–salesperson data set in a Spanish context. Industrial Marketing Management, 37(8), 1005-1019. [Google Scholar]
  36. Yavaşça, O. Y. (2010). Yabancı dil öğrenen yetişkinlerin grup dinamiğinin ve sınıf atmosferinin dil öğrenmeye etkisine ilişkin görüşler. (Unpublished master’s thesis). Ankara University Institute of Educational Sciences. [Google Scholar]
  37. Yılmazer, A. & Eroğlu, C. (2008). Davranış Bilimleri ve Örgütsel Davranış. Detay Yayıncılık. [Google Scholar]