International Association of Educators   |  ISSN: 1949-4270   |  e-ISSN: 1949-4289

Original article | Educational Policy Analysis and Strategic Research 2020, Vol. 15(3) 438-455

Learning How to Learn Scale: A Study of Validity and Reliability

Mürşet Çakmak, Faysal Özdaş & Mehmet Ali Akın

pp. 438 - 455   |  DOI: https://doi.org/10.29329/epasr.2020.270.21   |  Manu. Number: MANU-2004-22-0004.R1

Published online: September 24, 2020  |   Number of Views: 191  |  Number of Download: 540


Abstract

Bu çalışmanın amacı, ortaöğretim öğrencilerinin öğrenme süreçlerinin araştırılmasında kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçek geliştirmektir. Araştırma 2018 yılında Mardin'de farklı ortaöğretim okullarına devam eden öğrenciler ile gerçekleştirilmiştir. Anket yöntemi kullanılmış ve bu çalışmada basit rastgele örnekleme yöntemi ile örnekleme seçilmiştir. Bir madde havuzu oluşturmak için 10. sınıfta eğitim gören 26 öğrenciden öğrenmeyi öğrenme kavramı ve süreci hakkında bir deneme yazmaları istendi. Daha sonra literatür araştırılmış ve bu makaleden elde edilen verilerden 5'li likert tipi 66 maddelik bir taslak ölçek oluşturulmuştur. Taslak ölçek, uzman görüşleri doğrultusunda revize edilmiştir. Ölçeğin uygulanmasından sonra elde edilen veriler SPSS ve AMOS programları kullanılarak analiz edilmiştir. Analizde madde toplam korelasyonu, açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ve güvenilirlik analizi tekniklerinden yararlanılmıştır. Yapılan analizlere göre ölçeğin 21 maddeden oluştuğu ve 5 faktörlü bir yapıya sahip olduğu ve açıkladığı varyant oranının% 52.630 olduğu ve uyum indeksi değerlerinin kabul edilebilir olduğu ve mükemmel bir uyum düzeyinde olduğu görülmüştür. Tüm faktörler arasında pozitif yönde ve orta düzeyde bir ilişki olduğu gözlenmiştir. Ölçeğin Cronbach alfa iç tutarlık güvenirlik katsayısı 0.655 ile 0.864 arasında değişmektedir. Sonuç olarak, elde edilen bulgulara göre 5 Likert tipi olarak hazırlanan Öğrenme Nasıl Öğrenilir Ölçeğinin ortaokula devam eden öğrenciler için geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olarak kullanılabileceği anlaşılmaktadır.

Keywords: Learning How To Learn, Secondary Education, Scale, Validity And Reliability


How to Cite this Article?

APA 6th edition
Cakmak, M., Ozdas, F. & Akin, M.A. (2020). Learning How to Learn Scale: A Study of Validity and Reliability . Educational Policy Analysis and Strategic Research, 15(3), 438-455. doi: 10.29329/epasr.2020.270.21

Harvard
Cakmak, M., Ozdas, F. and Akin, M. (2020). Learning How to Learn Scale: A Study of Validity and Reliability . Educational Policy Analysis and Strategic Research, 15(3), pp. 438-455.

Chicago 16th edition
Cakmak, Murset, Faysal Ozdas and Mehmet Ali Akin (2020). "Learning How to Learn Scale: A Study of Validity and Reliability ". Educational Policy Analysis and Strategic Research 15 (3):438-455. doi:10.29329/epasr.2020.270.21.

References
  1. Albayrak, E., Güngören, Ö. C. & Horzum, M. B. (2014). Algılanan öğrenme ölçeğinin Türkçeye uyarlaması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(1), 1-14. DOI: 10.7822/egt252 [Google Scholar]
  2. Arslan, S. & Yurdakul, C. (2015). Özerk Öğrenme Ölçeği'nin Türkçeye Uyarlanması ve Geçerlilik Çalışması. Journal of International Social Research, 8(39), 565-569. [Google Scholar]
  3. Aşkar, P. & Akkoyunlu, B. (1993). Kolb öğrenme stili envanteri. Eğitim ve Bilim, 17(87), 37-47. [Google Scholar]
  4. Aypay, A. (2011). Öğretme ve öğrenme anlayışları ölçeği’nin Türkiye uyarlaması ve epistemolojik inançlar ile öğretme ve öğrenme anlayışları arasındaki ilişkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(1), 7-29. [Google Scholar]
  5. Balay, R. (2004). Küreselleşme, Bilgi Toplumu ve Eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,37 (2), 61-82. [Google Scholar]
  6. Balcı, A. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi.   [Google Scholar]
  7. Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-151. [Google Scholar]
  8. Büyüköztürk, Ş.(2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, Ankara: Pegem Akademi.   [Google Scholar]
  9. Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Kahveci, Ö., & Demirel, F. (2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239. [Google Scholar]
  10. Bozkurt, Ş. B., & Çakır, H. (2016). Ortaokul öğrencilerinin 21. yüzyıl öğrenme beceri düzeylerinin cinsiyet ve sınıf seviyesine göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(39), 69-82. [Google Scholar]
  11. Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Pegem Akademi. [Google Scholar]
  12. Christensen, B, L., Johnson, R, B. &Turner, L, A. (2015). Araştırma yöntemleri Desen ve analiz. (Çev Ed. Ahmet Aypay) Ankara: Anı yayıncılık [Google Scholar]
  13. Çelik, A. (2013). M-öğrenme Tutum Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik analizleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(4), 172-185. [Google Scholar]
  14. Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS Ve Lisrel Uygulamaları. Ankara: Pegem akademi. [Google Scholar]
  15. Erkuş, A. (2014). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme. Ankara: Pegem Akademi . [Google Scholar]
  16. Demircioğlu, G. (2012). Geçerlik Ve Güvenirlik. Ölçme Ve Değerlendirme (Ed. E. Karip). Ankara: Pegem Akademi.   [Google Scholar]
  17. Doğanay, A. (2012). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
  18. Education Council (2006) Recommendation of theEuropeanParliamentandtheCouncil of 18 December 2006 on keycompetenciesforlifelonglearning (Brussels, OfficialJournal of theEuropeanUnion), 30 December. Europeanqualificationsframework (2018). http://www.cedefop.europa.eu/en/themes/understanding-qualifications erişim tarihi 06.09.2018. [Google Scholar]
  19. Fredriksson, U. & Hoskins, B. (2007). Thedevelopment of learningtolearn in a Europeancontext. CurriculumJournal, 18(2), 127–134. http://dx.doi.org/10.1080/ 09585170701446028. [Google Scholar]
  20. Gündoğan- Çöğenli, A. & Güven, M. (2014). Bilişüstü öğrenme stratejileri belirleme ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 293-297. [Google Scholar]
  21. Hoskins, B.  & Fredriksson, U. (2008) Learning to Learn: What is it and can it be measured? European Communities. (https://www.google.com.tr/search?q=Report%3A+Learning+to+learn+European+project&oq=Report%3A+Learning+to+learn+European+project&aqs=chrome..69i57j69i58.1353j0j8&sourceid=chrome&ie=UTF-8). [Google Scholar]
  22. Toker Gökçe, A. (2018). Tarama Araştırma Yöntemi. Eğitim Yönetiminde Araştırma (Ed. Kadir Beycioğlu, Niyazi Özer, Yaşar Kondakçı). Ankara: Pegem Akademi.   [Google Scholar]
  23. Kalaycı, S. (2005). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım. [Google Scholar]
  24. Kara, A. (2010). Öğrenmeye ilişkin tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 49-62. [Google Scholar]
  25. MEB. (1973). Milli eğitim temel kanunu. kanun numarası: 1739 kabul tarihi : 14/6/1973) [Google Scholar]
  26. MEB. (2007). öğrenci merkezli eğitim uygulama modeli. Ankara: milli eğitim basımevi. [Google Scholar]
  27. MEB. (2018) Türkçe dersi öğretim programı. http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=353 [Google Scholar]
  28. MEB. (2019) Türkçe dersi öğretim programı. http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=332 erişim tarihi 02.12.2019. [Google Scholar]
  29. Metin, M. (2015). Nicel Veri Toplama Araçları. Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Ed. M.Metin). Ankara: Pegem Akademi.   [Google Scholar]
  30. Meydan, H, C. & Şeşen, H. (2015). Yapısal Eşitlik Modellemesi Amos Uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık. [Google Scholar]
  31. Moreno, A. & Martín, E. (2007). The development of learning to learn in Spain, The Curriculum Journal, 18:2, 175-193, DOI: 10.1080/09585170701446028 [Google Scholar]
  32. Namlu, A. G. (2004). Bilişötesi öğrenme stratejileri ölçme aracının geliştirilmesi: geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2): 123-136. [Google Scholar]
  33. Oğuz, A. (2013). Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeğinin geliştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(4), 2177-2194. [Google Scholar]
  34. Oral, B. & Ayaz, M. F. (2016). İlkokul öğrencilerinin öğrenmeyi öğrenme sürecinde öğretmenlerin sergiledikleri yaklaşımlar. 25.Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 21-22-23-24 Nisan, Antalya. [Google Scholar]
  35. Özdaş, F. (2018). Öğrenmeyi öğrenmeye ilişkin öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi.  IV. Uluslararası Mardin Kültür ve Medeniyet Kongresi Tam Metin Kitabı, 1-8.  21-23 Aralık 2018, Mardin. 1-8.  [Google Scholar]
  36. Özden, Y. (2013). Eğitimde Dönüşüm Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
  37. Özgen, K. & Bindak, R. (2018). Matematiksel ilişkilendirme öz yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi. Kastamonu Education Journal, 26(3), 913-924. doi:10.24106/kefdergi.413386 [Google Scholar] [Crossref] 
  38. Özer, B. (2003). “Öğretmenlerin Yeni Görevi: Öğrenmeyi Öğrenme” (Öğrenmeyi öğrenme Etkinlikleri), MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı ve Türkiye zekâ Vakfı, 17-18Kasım 2003, ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi. [Google Scholar]
  39. Priestley, M. & Humes, W. (2010). The development of Scotland’s Curriculum for Excellence: Amnesiaandde´ja`vu. Oxford Review of Education, 36, 345–361. [Google Scholar]
  40. Sarıtaş, E., & Süral, S. (2010). Grasha-Reichmann öğrenme ve öğretme stili ölçeklerinin Türkçe uyarlama çalışması. E-Journal of New World Sciences Academy, 5(4), 2162-2177. [Google Scholar]
  41. Seçer, İ. (2017). SPSS ve LISREL ile Pratik Veri Analizi Analiz ve Raporlaştırma. Ankara: Anı Yayıncılık. [Google Scholar]
  42. Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlik. Ankara: Seçkin.  [Google Scholar]
  43. Tekindal, S. (2009). Duyuşsal Özelliklerin Ölçülmesi İçin Araç Oluşturma. Ankara: Pegem akademi [Google Scholar]
  44. Tezbaşaran, A. A. (2008). Likert tipi ölçek hazırlama kılavuzu (e-kitap). Erişim: http://www. academia. edu/1288035/Likert_Tipi_Ölçek_Hazırlama_Kılavuzu [Google Scholar]
  45. Totan, T. & Kabasakal, Z. (2013). Investigating the reliability and validity of the Social-Emotional Learning Scale in Turkish Form. Journal of Faculty of Educational Sciences, 46(1).203-224. [Google Scholar]
  46. Turan, S. & Demirel, Ö. (2010). Probleme dayalı öğrenmeye ilişkin tutum ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 34(152). [Google Scholar]
  47. Uğurlu, C. T., Doğan, S. & Yiğit, Y. (2014). Öğrenen okul ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 12(1), 35-45. [Google Scholar]
  48. Uzunboylu, H. & Hürsen, Ç. (2011). Yaşam boyu öğrenme yeterlik ölçeği (YBÖYÖ): Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(41), 449-460. [Google Scholar]
  49. Yeşilyurt, E. (2012). Yapılandırmacı öğrenme konusunda öğretmen adaylarının yeterliği ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal Of Eurasia Social Sciences, 2012(7), 29-45. [Google Scholar]