- Albayrak, E., Güngören, Ö. C. & Horzum, M. B. (2014). Algılanan öğrenme ölçeğinin Türkçeye uyarlaması. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(1), 1-14. DOI: 10.7822/egt252 [Google Scholar]
- Arslan, S. & Yurdakul, C. (2015). Özerk Öğrenme Ölçeği'nin Türkçeye Uyarlanması ve Geçerlilik Çalışması. Journal of International Social Research, 8(39), 565-569. [Google Scholar]
- Aşkar, P. & Akkoyunlu, B. (1993). Kolb öğrenme stili envanteri. Eğitim ve Bilim, 17(87), 37-47. [Google Scholar]
- Aypay, A. (2011). Öğretme ve öğrenme anlayışları ölçeği’nin Türkiye uyarlaması ve epistemolojik inançlar ile öğretme ve öğrenme anlayışları arasındaki ilişkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(1), 7-29. [Google Scholar]
- Balay, R. (2004). Küreselleşme, Bilgi Toplumu ve Eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,37 (2), 61-82. [Google Scholar]
- Balcı, A. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
- Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-151. [Google Scholar]
- Büyüköztürk, Ş.(2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
- Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Kahveci, Ö., & Demirel, F. (2004). Güdülenme ve öğrenme stratejileri ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239. [Google Scholar]
- Bozkurt, Ş. B., & Çakır, H. (2016). Ortaokul öğrencilerinin 21. yüzyıl öğrenme beceri düzeylerinin cinsiyet ve sınıf seviyesine göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(39), 69-82. [Google Scholar]
- Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Pegem Akademi. [Google Scholar]
- Christensen, B, L., Johnson, R, B. &Turner, L, A. (2015). Araştırma yöntemleri Desen ve analiz. (Çev Ed. Ahmet Aypay) Ankara: Anı yayıncılık [Google Scholar]
- Çelik, A. (2013). M-öğrenme Tutum Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik analizleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(4), 172-185. [Google Scholar]
- Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS Ve Lisrel Uygulamaları. Ankara: Pegem akademi. [Google Scholar]
- Erkuş, A. (2014). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme. Ankara: Pegem Akademi . [Google Scholar]
- Demircioğlu, G. (2012). Geçerlik Ve Güvenirlik. Ölçme Ve Değerlendirme (Ed. E. Karip). Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
- Doğanay, A. (2012). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
- Education Council (2006) Recommendation of theEuropeanParliamentandtheCouncil of 18 December 2006 on keycompetenciesforlifelonglearning (Brussels, OfficialJournal of theEuropeanUnion), 30 December. Europeanqualificationsframework (2018). http://www.cedefop.europa.eu/en/themes/understanding-qualifications erişim tarihi 06.09.2018. [Google Scholar]
- Fredriksson, U. & Hoskins, B. (2007). Thedevelopment of learningtolearn in a Europeancontext. CurriculumJournal, 18(2), 127–134. http://dx.doi.org/10.1080/ 09585170701446028. [Google Scholar]
- Gündoğan- Çöğenli, A. & Güven, M. (2014). Bilişüstü öğrenme stratejileri belirleme ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 293-297. [Google Scholar]
- Hoskins, B. & Fredriksson, U. (2008) Learning to Learn: What is it and can it be measured? European Communities. (https://www.google.com.tr/search?q=Report%3A+Learning+to+learn+European+project&oq=Report%3A+Learning+to+learn+European+project&aqs=chrome..69i57j69i58.1353j0j8&sourceid=chrome&ie=UTF-8). [Google Scholar]
- Toker Gökçe, A. (2018). Tarama Araştırma Yöntemi. Eğitim Yönetiminde Araştırma (Ed. Kadir Beycioğlu, Niyazi Özer, Yaşar Kondakçı). Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
- Kalaycı, S. (2005). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım. [Google Scholar]
- Kara, A. (2010). Öğrenmeye ilişkin tutum ölçeğinin geliştirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 49-62. [Google Scholar]
- MEB. (1973). Milli eğitim temel kanunu. kanun numarası: 1739 kabul tarihi : 14/6/1973) [Google Scholar]
- MEB. (2007). öğrenci merkezli eğitim uygulama modeli. Ankara: milli eğitim basımevi. [Google Scholar]
- MEB. (2018) Türkçe dersi öğretim programı. http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=353 [Google Scholar]
- MEB. (2019) Türkçe dersi öğretim programı. http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=332 erişim tarihi 02.12.2019. [Google Scholar]
- Metin, M. (2015). Nicel Veri Toplama Araçları. Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Ed. M.Metin). Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
- Meydan, H, C. & Şeşen, H. (2015). Yapısal Eşitlik Modellemesi Amos Uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık. [Google Scholar]
- Moreno, A. & Martín, E. (2007). The development of learning to learn in Spain, The Curriculum Journal, 18:2, 175-193, DOI: 10.1080/09585170701446028 [Google Scholar]
- Namlu, A. G. (2004). Bilişötesi öğrenme stratejileri ölçme aracının geliştirilmesi: geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2): 123-136. [Google Scholar]
- Oğuz, A. (2013). Öğrenen özerkliğini destekleme ölçeğinin geliştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(4), 2177-2194. [Google Scholar]
- Oral, B. & Ayaz, M. F. (2016). İlkokul öğrencilerinin öğrenmeyi öğrenme sürecinde öğretmenlerin sergiledikleri yaklaşımlar. 25.Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 21-22-23-24 Nisan, Antalya. [Google Scholar]
- Özdaş, F. (2018). Öğrenmeyi öğrenmeye ilişkin öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi. IV. Uluslararası Mardin Kültür ve Medeniyet Kongresi Tam Metin Kitabı, 1-8. 21-23 Aralık 2018, Mardin. 1-8. [Google Scholar]
- Özden, Y. (2013). Eğitimde Dönüşüm Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
- Özgen, K. & Bindak, R. (2018). Matematiksel ilişkilendirme öz yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi. Kastamonu Education Journal, 26(3), 913-924. doi:10.24106/kefdergi.413386 [Google Scholar] [Crossref]
- Özer, B. (2003). “Öğretmenlerin Yeni Görevi: Öğrenmeyi Öğrenme” (Öğrenmeyi öğrenme Etkinlikleri), MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı ve Türkiye zekâ Vakfı, 17-18Kasım 2003, ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi. [Google Scholar]
- Priestley, M. & Humes, W. (2010). The development of Scotland’s Curriculum for Excellence: Amnesiaandde´ja`vu. Oxford Review of Education, 36, 345–361. [Google Scholar]
- Sarıtaş, E., & Süral, S. (2010). Grasha-Reichmann öğrenme ve öğretme stili ölçeklerinin Türkçe uyarlama çalışması. E-Journal of New World Sciences Academy, 5(4), 2162-2177. [Google Scholar]
- Seçer, İ. (2017). SPSS ve LISREL ile Pratik Veri Analizi Analiz ve Raporlaştırma. Ankara: Anı Yayıncılık. [Google Scholar]
- Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlik. Ankara: Seçkin. [Google Scholar]
- Tekindal, S. (2009). Duyuşsal Özelliklerin Ölçülmesi İçin Araç Oluşturma. Ankara: Pegem akademi [Google Scholar]
- Tezbaşaran, A. A. (2008). Likert tipi ölçek hazırlama kılavuzu (e-kitap). Erişim: http://www. academia. edu/1288035/Likert_Tipi_Ölçek_Hazırlama_Kılavuzu [Google Scholar]
- Totan, T. & Kabasakal, Z. (2013). Investigating the reliability and validity of the Social-Emotional Learning Scale in Turkish Form. Journal of Faculty of Educational Sciences, 46(1).203-224. [Google Scholar]
- Turan, S. & Demirel, Ö. (2010). Probleme dayalı öğrenmeye ilişkin tutum ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 34(152). [Google Scholar]
- Uğurlu, C. T., Doğan, S. & Yiğit, Y. (2014). Öğrenen okul ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 12(1), 35-45. [Google Scholar]
- Uzunboylu, H. & Hürsen, Ç. (2011). Yaşam boyu öğrenme yeterlik ölçeği (YBÖYÖ): Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(41), 449-460. [Google Scholar]
- Yeşilyurt, E. (2012). Yapılandırmacı öğrenme konusunda öğretmen adaylarının yeterliği ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal Of Eurasia Social Sciences, 2012(7), 29-45. [Google Scholar]
|