International Association of Educators   |  ISSN: 1949-4270   |  e-ISSN: 1949-4289

Original article | Educational Policy Analysis and Strategic Research 2023, Vol. 18(2) 173-193

Opinions of Turkish Language Teachers on The Reflection of Multiple Intelligence Theory in Turkish Coursebooks

Funda Örge Yaşar & Mert Başbayrak

pp. 173 - 193   |  DOI: https://doi.org/10.29329/epasr.2023.548.9   |  Manu. Number: MANU-2204-14-0007

Published online: June 07, 2023  |   Number of Views: 110  |  Number of Download: 170


Abstract

The aim of this study is to reveal the opinions of Turkish language teachers about the reflection of Multiple Intelligence Theory in Turkish coursebooks. The participants of the research are 30 Turkish language teachers who teach in secondary schools in Cizre district of Şırnak province in the 2020-2021 academic year. The data of the research were collected with semi-structured interview forms. Based on the data obtained in the research, separate categories were created for each question in the semi-structured interview form, and similar answers were grouped and included in the created categories. Highlights of the teacher’s views were quoted directly. According to the results of the research, 83.33% of Turkish language teachers think that linguistic intelligence is the most frequently referred sort of intelligence in coursebooks, while 36.67% of teachers perceive logical-mathematical intelligence as the least frequently referred sort of intelligence in coursebooks. However, 56.67% of Turkish language teachers said that the texts and activities in the coursebook are not suitable for different intelligence domains. It has been determined that the rate of teachers who think that the level of including intelligence domains in the books differ according to the classes is 46.67%. The main problems faced by the teachers while creating activities for different intelligence domains were physical, cultural and equipment inadequacy of the schools in Cizre district of Şırnak province with 37.5%.

Keywords: Multiple Intelligence Theory, Turkish Coursebook, Turkish Language Teachers, Semi-Structured Interview


How to Cite this Article?

APA 6th edition
Yasar, F.O. & Basbayrak, M. (2023). Opinions of Turkish Language Teachers on The Reflection of Multiple Intelligence Theory in Turkish Coursebooks . Educational Policy Analysis and Strategic Research, 18(2), 173-193. doi: 10.29329/epasr.2023.548.9

Harvard
Yasar, F. and Basbayrak, M. (2023). Opinions of Turkish Language Teachers on The Reflection of Multiple Intelligence Theory in Turkish Coursebooks . Educational Policy Analysis and Strategic Research, 18(2), pp. 173-193.

Chicago 16th edition
Yasar, Funda Orge and Mert Basbayrak (2023). "Opinions of Turkish Language Teachers on The Reflection of Multiple Intelligence Theory in Turkish Coursebooks ". Educational Policy Analysis and Strategic Research 18 (2):173-193. doi:10.29329/epasr.2023.548.9.

References
  1. Armstrong, T. (2003). The multiple intelligences of reading and writing. Alexandria, Virginia: ASCD. [Google Scholar]
  2. Başbayrak, M. (2021). 2019-2020 öğretim yılında okutulan 6 ve 7. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki metin ve etkinliklerin çoklu zekâ kuramı ve öğretmen görüşleri çerçevesinde değerlendirilmesi [Unpublished master’s thesis]. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Enstitüsü Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi Anabilim Dalı, Çanakkale. [Google Scholar]
  3. Başbayrak, M., & Örge Yaşar, F. (2021). 6 ve 7. sınıf Türkçe ders kitaplarının çoklu zekâ kuramı çerçevesinde değerlendirilmesi. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 8(69), 1066-1077. DOI: http://dx.doi.org/10.26450/jshsr.2417 [Google Scholar]
  4. Bayram, B., & Baki, Y. (2014). Ortaokul 6. sınıf Türkçe dersi öğretmen kılavuz kitabının çoklu zekâ kuramı açısından değerlendirilmesi. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 9, 133-147. [Google Scholar]
  5. Biçer, N., & Kılıç, B. S. (2017). Suriyeli öğrencilere Türkçe öğretmek için kullanılan ders kitaplarının öğretmen görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(4), 649-663. DOI: https://doi.org/10.16916/aded.329809 [Google Scholar] [Crossref] 
  6. Bümen, N. (2005). Okulda çoklu zekâ kuramı (3. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık. [Google Scholar]
  7. Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri (29. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
  8. Campbell, L., Campbell, B., & Dickinson, D. (1996). Teaching and learning through multiple intelligences. Massachusetts: Allyn & Bacon. [Google Scholar]
  9. Canbay, S. (2006). İlköğretim birinci kademede çoklu zekâ kuramı uygulamalarına ilişkin öğretmen görüşleri (Yalova örneği) [Unpublished master’s thesis]. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Sakarya. [Google Scholar]
  10. Checkley, K. (1997). The first seven and the eighth: A Conversation with Howard Gardner. Educational Leadership, 55(1), 8-13. [Google Scholar]
  11. Çökmez, N. (2017). Çoklu zeka kuramının yabancı dil olarak Türkçe ders kitaplarında incelenmesi ve değerlendirilmesi [Unpublished master’s thesis]. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Bilim Dalı, İstanbul. [Google Scholar]
  12. Dağlı, A. (2006). 1990-2000 yılları arası ilköğretim II. kademe Türkçe ders kitaplarındaki halk şiiri metinlerinin “çoklu zekâ teorisi” açısından incelenmesi [Unpublished master’s thesis]. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı, Samsun. [Google Scholar]
  13. Demir, B. (2016). Türkçe dersi çalışma kitaplarındaki etkinliklerin çoklu zekâ kuramı bakımından incelenmesi [Unpublished master’s thesis]. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler ve Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı, Kırşehir. [Google Scholar]
  14. Demir, R. (2017). Ortaokul Türkçe eğitiminde çoklu zekâ kuramı [Unpublished master’s thesis]. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Sosyal Bilimler ve Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı, Çanakkale. [Google Scholar]
  15. Demirel, Ö., Başbay, A., & Erdem, E. (2006). Eğitimde çoklu zekâ kuram ve uygulama. Ankara: PegemA Yayıncılık. [Google Scholar]
  16. Duran, M., & Akdeniz, H. (2016). Çoklu zekâ kuramı. In G. Ekici (Editor), Öğrenme-öğretme kuramları ve uygulamadaki yansımaları (pp. 701-769). Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
  17. Ekiz, D. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık. [Google Scholar]
  18. Epçaçan, C., & Kırbaş, A. (2018). Türkçe ders kitabı etkinliklerinin çoklu zekâ yaklaşımı temelli öğretim açısından değerlendirilmesi. Ekev Akademi Dergisi, 22(76), 57- 78. [Google Scholar]
  19. Erkuş, A. (2019). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. [Google Scholar]
  20. Fierros, E. G. (2004). How multiple intelligences theory can guide teachers’ practices: Ensuring success for students with disabilities. On Point Series, Washington, DC: National Institute for Urban School Improvement, Office for Special Education Programs. 1-16 [Google Scholar]
  21. Fleetham, M. (2006). Multiple intelligences in practice: Enhancing self-esteem and learning in the classroom. Great Britain, Cornwall: Network Continuum Education. [Google Scholar]
  22. Gardner, H. (1999). Intelligence reframed: Multiple intelligences for the 21st century. New York: Basic Books. [Google Scholar]
  23. Gardner, H. (2017). Zihin çerçeveleri. In E. Kılıç & G. Tunçgenç (Trans.). İstanbul: Alfa Bilim. [Google Scholar]
  24. Gürbüz, S., & Şahin, F. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. [Google Scholar]
  25. Kalenderoğlu, İ., & Zorluoğlu, Y. (2018). Çoklu zekâ kuramına göre yurtdışında yaşayan Türk çocuklarına Türkçe öğretimi ile ilgili öğretmen görüşleri. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 7(20), 577-601. [Google Scholar]
  26. Kana, F., & Demir, R. (2017). Ortaokul Türkçe eğitiminde çoklu zekâ kuramı. SOBİDER Sosyal Bilimler Dergisi, 4(11), 399-416. DOI: http://dx.doi.org/10.16990/SOBIDER.3441 [Google Scholar]
  27. Keskin, H., & Yeşilyurt, E. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kullanılan “Yedi İklim Türkçe Öğretim Seti”nin çoklu zekâ kuramı açısından incelenmesi. Karaelmas Journal of Educational Sciences, 7(1), 1-18. [Google Scholar]
  28. Kırbaşoğlu Kılıç, L., Baki, Y., & Bayram, B. (2014). Ortaokul 8. sınıf Türkçe dersi öğretmen kılavuz kitabındaki etkinliklerin çoklu zekâ kuramı ile örtüşme düzeyi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2(2), 72-89. DOI: https://doi.org/10.16916/aded.82843. [Google Scholar] [Crossref] 
  29. Kırcı, I. (2011). İlköğretim ikinci kademe Türkçe dersi ders kitapları, öğrenci çalışma kitapları ve öğretmen kılavuz kitaplarının çoklu zekâ kuramına uygunluk durumları [Unpublished master’s thesis]. Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı, Trabzon. [Google Scholar]
  30. Koşar, E. (2006). Türkçe derslerinde çoklu zekâ kuramının uygulanmasına ilişkin öğretmen görüşleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 345-358. [Google Scholar]
  31. Kösterelioğlu, İ., & Özen, R. (2014). Sınıf öğretmenlerinin sosyal bilgiler dersi öğretim programını uygulamaya yönelik hizmet içi eğitim ihtiyaçları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 153-176. DOI: https://doi.org/10.17240/aibuefd.2014.14.1-5000091507 [Google Scholar] [Crossref] 
  32. Lazear, D. (2000). The intelligent curriculum: Using MI to develop your student’s full potential. New York: Zephyr Press. [Google Scholar]
  33. Saban, A. (2002). Öğrenme öğretme süreci: Yeni teori ve yaklaşımlar (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. [Google Scholar]
  34. Saban, A. (2005). Çoklu zekâ teorisi ve eğitim. Ankara: Atlas Yayın Dağıtım. [Google Scholar]
  35. Saban, A. (2010). Çoklu zekâ kuramı ve Türk eğitim sistemine yansıması. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. [Google Scholar]
  36. Sarikaya, B. (2021). 8. sınıf Türkçe ders kitabı etkinliklerinin çoklu zekâ kuramı bağlamında değerlendirilmesi. Bitlis Eren Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 1(1), 39-63. [Google Scholar]
  37. Sönmez, V., & Alacapınar, F. G. (2019). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri (7. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık. [Google Scholar]
  38. Sözer, Y., & Aydın, M. (2020). Nitel veri toplama teknikleri ve nitel veri analizi süreci. In B. Oral & A. Çoban (Eds.), Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. (pp. 249-283). Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
  39. Şahin, Ç., & Karakuş, G. (2019). Katılımcıları seçme: Evren ve örneklem. In G. Ocak (Editor), Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. (pp. 179-216). Ankara: Pegem Akademi. [Google Scholar]
  40. Şener, N., & Doğan, M. C. (2021). Investigation of multiple intelligence practices in social studies courses in context of textbooks and teachers’ opinions. Kastamonu Education Journal, 29(3), 643-653. DOI: https://doi.org/10.24106/kefdergi.754945 [Google Scholar] [Crossref] 
  41. Tarman, S. (1998). Çoklu zekâ teorisi ve zekânın yedi türü. Yaşadıkça Eğitim, 58, 12-16. [Google Scholar]
  42. Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (11. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. [Google Scholar]