International Association of Educators   |  ISSN: 1949-4270   |  e-ISSN: 1949-4289

Original article | Educational Policy Analysis and Strategic Research 2017, Vol. 12(2) 43-61

Identifying Psychometric Properties of the Social-Emotional Learning Skills Scale

Hanife Esen-Aygun & Cigdem Sahin-Taskin

pp. 43 - 61   |  Manu. Number: MANU-1703-28-0001

Published online: December 20, 2017  |   Number of Views: 1356  |  Number of Download: 1635


Abstract

This study aims to develop a comprehensive scale of social-emotional learning. After constructing a wide range of item pool and expertise evaluation, validity and reliability studies were carried out through using the data-set of 439 primary school students at 3rd and 4th grade levels. Explarotary and confirmatory factor analysis results revealed a valid and reliable 27-item, seven-factor model including the following factors: Relationship among Friends, Perception of Friendship, Persistence, Success, Self-Management, Impulse Control and Self-Confidence. Cronbach Alpha coefficient is calculated as .856 for the whole scale.

Keywords: Social-emotional learning skills, scale development, psychometric properties, validity, reliability


How to Cite this Article?

APA 6th edition
Esen-Aygun, H. & Sahin-Taskin, C. (2017). Identifying Psychometric Properties of the Social-Emotional Learning Skills Scale. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 12(2), 43-61.

Harvard
Esen-Aygun, H. and Sahin-Taskin, C. (2017). Identifying Psychometric Properties of the Social-Emotional Learning Skills Scale. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 12(2), pp. 43-61.

Chicago 16th edition
Esen-Aygun, Hanife and Cigdem Sahin-Taskin (2017). "Identifying Psychometric Properties of the Social-Emotional Learning Skills Scale". Educational Policy Analysis and Strategic Research 12 (2):43-61.

References

    Ardahan, F. (2012). Duygusal Zekâ ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin Doğa Sporu Yapanlar Örneğinde İncelenmesi. Pamukkale Journal of Sport Sciences3(3), 20-33.

    Arslan, S. ve Akın, A. (2013). Sosyal duygusal öğrenme ölçeği. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25.

    Atabek, E. (2000). Bizim duygusal zekamız (2. Basım). Đstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.

    Avcı, F. A. (2009). İlköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin arkadaş ilişkileri ve cinsiyete göre öfke düzeyleri ve öfke ifade tarzlarının incelenmesi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Adana.

    Bar-On, R. (1997a). Development of the Bar-On EQ-I: A Measure of Emotional Intelligence. Paper presented at the 105th Annual Convention of the American Psychological Association, Chicago, August.

    Bar-On, R., Tranel, D., Denburg, N. L., & Bechara, A. (2004). Emotional and social intelligence. Social neuroscience: key readings223.

    Baydan, Y. (2010).  Sosyal-duygusal beceri algısı ölçeği’nin geliştirilmesi ve sosyal-duygusal beceri programının etkililiği (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

    Bender, W. N., & Wall, M. E. (1994). Social-emotional development of students with learning disabilities. Learning Disability Quarterly, 17(4), 323-341.

    Bernard, M. E., Mangum, N. ve Urbach, D. (2012).  Social-emotional well-being survey report. 30.03.2016 tarihinde https://www.acer.edu.au/files/SEW_Sample_Report_Secondary_Jul_2012.pdf web adresinden erişilmiştir.

    Bernard, M. E. (2003). The Social-emotional well-being survey. Australian Council for Educational Research.

    Bilek, E. (2009). İlköğretim üçüncü sınıf hayat bilgisi dersinde dramatizasyon yönteminin öğrencilerin sosyal-duygusal uyumlarına ve akademik başarılarına etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi,). Celal Bayar Üniversitesi, Manisa.

    Bloemer, J., Odekerken-Schröder, G., & Kestens, L. (2003). The impact of need for social affiliation and consumer relationship proneness on behavioural intentions: An empirical study in a hairdresser's context. Journal of Retailing and Consumer Services10(4), 231-240.

    Bodrova, E., & Deborah J.. Leong. (2007). Tools of the mind. Upper Saddle River, NJ: Pearson.

    Büyüköztürk, Ş., Çakmak-Kılıç, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (Geliştirilmiş 13. baskı). Ankara: Pegem Akademi.

    Büyüköztürk, Ş. (2011). Deneysel desenler, öntest-sontest kontrol grubu desen ve veri analizi (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

    Cohen, J. (1999). Social and emotional learning past and present. educating minds and hearts (Ed Jonathan Cohen). New York and London: Teachers College Press..

    Copple, C., & Bredekamp, S. (2009). Developmentally appropriate practice in early childhood programs serving children from birth through age 8. National Association for the Education of Young Children. 1313 L Street NW Suite 500, Washington, DC 22205-4101.

    Coryn,L.S.C.,Spybrook,K.J., Evergreen, D.H.S., & Blinkiewicz, M. (2009). Development andevaluation of the Social-Emotional Learning Scale. Journal of PsychoeducationalAssessment 27(4), 283-295.

    Çapan, B. E. (2006). Çocukların kendilik değerini geliştirmede kendilik değerini geliştirme programı ve sosyal duygusal eğitim programının etkililiği. Doktora tezi, Hecettepe Üniversitesi, Ankara.

    Çelik, G., Yıldırım, V., Metın, Ö., Tahıroğlu, A., Toros, F., Avcı, A., ... & Karayazı, İ. (2011). Özkıyım girişimi olan ergenlerde ruhsal bozukluklar, benlik ve aile işlevselliği. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi,12(4).

    Çelik, A. (1994). SSK Ankara Hastanesi Çocuk Psikiyatri Servisine Başvuran 9-14 Yaş Arasındaki Çocukların Benlik Kavramlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Psikiyatrik Kriz Uygulama ve Araştırma Merkezi2(1), 240-246.

    Çelikten, M. (2001). Etkili okullarda karar süreci. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi11(2), 263-274.

    Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.

    Demir, Ö., & Doğanay, A. (2010). Bilişsel koçluk yöntemiyle öğretilen bilişsel farkındalık stratejilerinin altıncı sınıf sosyal bilgiler dersinde bilişsel farkındalık becerilerine ve kalıcılığa etkisi. İlköğretim Online9(1).

    Demir, S., & Kaya, A. (2008). Grup Rehberliği Programının Ergenlerin Sosyal Kabul Düzeyleri ve Sosyometrik Statülerine Etkisi. İlköğretim Online7(1), 127-140.

    Denham, S. A. (2006). Social-emotional competence as support for school readiness: What is it and how do we assess it?. Early education and development17(1), 57-89.

    DeVellis, R. F. (2012). Scale development. SAGE Publications, Inc.

    Diekstra, R.F.W. (2008). Effectiveness of school-based social and emotional education programmes worldwide. İçinde: social and emotional education: an international analysis. Santender, Spain: Fundación Marcelino Botin.

    Doğan, T., Totan, T., & Sapmaz, F. (2009). Üniversite Öğrencilerinde Benlik Saygısı ve Sosyal Zeka. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (17).

    Elias, M. J. (1997). Promoting social and emotional learning: Guidelines for educators. ASCD.

    Elias, M. J., & Arnold, H. (2006). The educator's guide to emotional intelligence and academic achievement: Social-emotional learning in the classroom. Corwin Press.

    Evergreen, S. D. H. and Coryn. C. L. S. (2012). Social-emotional learning scale. Encyclopedia of the Sciences of Learning,  3124-3126.

    Field, A. P. (2009). Discovering statistics using SPSS. London, England : SAGE.

    Frey, K. S., Hirschstein, M. K., & Guzzo, B. A. (2000). Second step preventing aggression by promoting social competence. Journal of Emotional and Behavioral Disorders8(2), 102-112.

    Gardner, H. (1983). Frames of minds: the theory of multiple ıntelligence. New York: Basic Books.

    Goleman, D. (1995). Emotional intelligence. New York: Bantam Books.

    Greenberg, M. T., Weissberg, R. P., O'Brien, M. U., Zins, J. E., Fredericks, L., Resnik, H., & Elias, M. J. (2003). Enhancing school-based prevention and youth development through coordinated social, emotional, and academic learning. American psychologist58(6-7), 466-474.

    Gresham, M. & Elliott, S. N. (2008). Rating Scales Manual. SSIS Social Skills Improvement System. Minneapolis, Pearson.

    Grime, R. L. (2005). Social perspective-taking, intimate friendship, and the adolescent transition to mutualistic moral judgment (Doctoral dissertation, The Ohio State University).

    Guralnick, M.J. (2005). Strutting young adolescent’s peer relation. [In.Trembley R.E, Barr, R.G, Peters, RDeV, Eds.] Encyclopedia on early childhood development. [Online] Montreal, Quebec: Centre of Excellence for Early Child Development; 2005: 29.03.2016 tarihinde http://www.excellence-earlychildhood.ca/GuralnickANGxp.pdf web adresinden erişilmiştir.

    Güzel-Candan, D. & Evin-Gencel, İ. (2015). Öğretme motivasyonu ölçeği’ni türkçe’ye uyarlama çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 72-89. 

    Hilooğlu, S., & Cenkseven-Önder, F. (2010). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinde zorbalığı yordamada sosyal beceri ve yaşam doyumunun rolü.  İlköğretim Online9(3).

    Hooper, D., Coughlan, J., Mullen, M. (2008). Structural Equation Modelling: Guidelines for Determining Model Fit. Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53-60.

    Hu, L. and Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55.

    Hunter, L., & Elias, M. J. (1999). Interracial friendships, multicultural sensitivity, and social competence: How are they related?. Journal of Applied Developmental Psychology20(4), 551-573.

    İlhan, M., & Çetin, B. (2014). Sosyal ve kültürel zeka arasındaki ilişkinin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi. Turkish Journal of Education3(2).

    Israel, G. D. (1992). Determining sample size. Fact Sheet PEOD-6, University of Florida.

    Kabakçı, Ö. F. & Korkut Owen, F. (2010). Sosyal-duygusal öğrenme becerileri ölçeği’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması.  Eğitim ve Bilim, 35 (157).

    Kaf, Ö. G. Ö. (2000). Hayat bilgisi dersinde bazı sosyal becerilerin kazandırılmasında yaratıcı drama yönteminin etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi6(6).

    Kalaycı, Ş. (2009). Spss uygulamaları çok değişkenli istatistik teknikleri (5. baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım. 

    Karaköse, T., & Kocabaş, İ. (2006). Özel ve devlet okullarında öğretmenlerin beklentilerinin iş doyumu ve motivasyon üzerine etkileri. Eğitimde Kuram ve Uygulama2(1), 3-14.

    Kline, P. (2000). An easy guide to factor analysis. Routledge: Taylor and Francis Group.

    Krejcie, R. V. and Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educ Psychol Meas, 30 (3), 607-610.  

    Lansdown, G. (2001). Promoting children's participation in democratic decision-making (No. innins01/9). UNICEF Innocenti Research Centre.

    Laurent, J., Catanzaro, S.J., Joiner, T.E., Rudolph, K.D., Potter, K.I., Lambert, S., et al. (1999). A Measure of Positive and Negative Affect for Children: Scale Development and Preliminary Validation. Psychological Assessment, 11, 326-338.

    Li, H., & Lai, V. (2007). Interpersonal relationship needs of virtual community participation: a FIRO perspective. AMCIS 2007 Proceedings, 319.

    Lopes, P. L. and Salovey, P. (2004). Toward a broader education: social, emotional and practical skilss İçinde Zins, J. E., Weissberg, R. P., Wang, M. C., & Walberg, H. J. (Eds.). (2004). Building academic success on social and emotional learning: What does the research say? New York: Teachers College Press.

    Mavroveli, S., Petrides, K. V., Sangareau, Y., & Furnham, A. (2009).  Exploring the relationships between trait emotional intelligence and objective socio-emotional outcomes in childhood.  British Journal of Educational Psychology, 79, 25-272.

    Merrell, K. W. (1993). Using behavior rating scales to assess social skills and antisocial behavior in school settings: Development of the school social behavior scales. School Psychology Review, 22,  115-133.

    Öpengin, E. ve Sak, U. (2012). Üstün Zekâlı Öğrencilerin Bakış Açısıyla Üstün Zekâ Etiketinin Öğrencilerin Çeşitli Algıları Üzerindeki Etkileri. Türk Üstün Zekâ ve Eğitim Dergisi Turkish Journal of Giftedness and Education 2012, Cilt 2, Sayı 1, 37-59

    Parker, J. G., & Asher, S. R. (1993). Friendship and friendship quality in middle childhood: Links with peer group acceptance and feelings of loneliness and social dissatisfaction. Developmental psychology29(4), 611.

    Payton, J., Weissberg, R. P., Durlak, J. A., Dymnicki, A. B., Taylor, R. D., Schellinger, K. B.,& Pachan, M. (2008). The Positive Impact of Social and Emotional Learning for Kindergarten to Eighth-Grade Students: Findings from Three Scientific Reviews. Technical Report. Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning (NJ1).

    Salovey, P. and Mayer, J. D. (1989-1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition and Personality. 9(3), 185-211.

    Schumacker, R. E. and Lomax, R. G. (2010). A beginner’s guide to structual equation modeling (Third Edition). Routledge: Taylor&Francis Group.

    Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49-74.

    Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin yayıncılık.

    Tabachnick, B. G. and Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistic (fourth edition). Allyn and Bacon.

    Tagay, Ö., Baydan, Y., & Voltan Acar, N. (2010). Sosyal beceri programının (blocks) ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin sosyal beceri düzeyleri üzerindeki etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (3), 19-28.

    Treseder, P. (1997). Empowering Children and Young People. Training Manual: Promoting involvement in decision making. Children’s Rights Office and Save the Children.

    Üstün, A., & Bozkurt, E. (2003). İlköğretim okulu müdürlerinin kendilerini algılayışlarına göre problem çözme becerilerini etkileyen bazı mesleki faktörler . Kastamonu Eğitim Dergisi, 13.

    Valkenburg, P. M., Peter, J., & Schouten, A. P. (2006). Friend networking sites and their relationship to adolescents' well-being and social self-esteem. CyberPsychology & Behavior9(5), 584-590.

    Waltz, M. (2013). The importance of social and emotional development in young children. http://www.childrensacademyonline.net/wp-content/uploads/2013/01/Importance-of-SEL-In-Early-Childhood-Devt.pdf adresinden 03.03.2013 tarihinde edinilmiştir.

    Weissberg, R.P., Kumpfer, K., Seligman, M.E.P. (Eds.). (2003). Prevention that works for children and youth: An introduction. American Psychologist, 58, 425-432.

    Wilson, D.B., Gottfredson, D.C., & Najaka, S.S. (2001). School-based prevention of problem behaviors: A meta-analysis. Journal of Quantitative Criminology, 17, 247-272.

    Yılmaz, V., & Çelik, H. E. (2009). Lisrel ile yapısal eşitlik modellemesi-I: Temel kavramlar, uygulamalar, programlama. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

    YOU CAN DO IT! Program (2008). You Can Do It! Asg’s Education Programes. (2008). Program Achieve: A Social and Emotional Curriculum, Grades 3&4 (Third Edition). Australian Scholarship Group.

    Zins, J. E. (Ed.). (2004). Building academic success on social and emotional learning: What does the research say?. Teachers College Press.

    Zins, J. E., Bloodworth, M. R., Weissberg, R. P., & Walberg, H. J. (2004). The scientific base linking social and emotional learning to school success. Building academic success on social and emotional learning: What does the research say, 3-22.

    Zins, J. E., and Elias, M. E. 2006. Social emotional learning: Promoting the development of all students. In G. G. Bear & K. M. Minke (Eds.), Children's Needs III: Development, Prevention and Intervention (pp. 1-13). Washington, DC.: National Assocation of School Psychologists.

    Zins, J. E., Weissberg, R. P., Wang, M. C., & Walberg, H. J. (Eds.). (2004). Building academic success on social and emotional learning: What does the research say? New York: Teachers College Press.